Vakantie - Amboy, Mount St Helens en Portland
Reisverslag van Conny Voesenek, 8 dagen USA
Wat er aan vooraf ging
Vorig jaar zag ik de film Brokeback Mountain en omdat die film me heel erg aangreep ben ik op internet gaan zoeken en kwam zo op een internationaal forum over die film terecht met vooral veel Amerikanen, maar verder mensen uit o.a Zweden, Finland, Japan, Oostenrijk, Australië en Nederland. Wild vreemde mensen werden door dat forum vrienden en familie en toen er een meeting werd georganiseerd bij één van de leden thuis werd ik door haar uitgenodigd. Ik was nog nooit verder met het vliegtuig geweest dan Engeland en zelfs daar maar één keer. Mijn vriendin Jacqueline wilde wel voor de honden zorgen en dus ja gezegd en vorig jaar augustus voor de 1e keer naar Amerika gereisd, alleen. In San Antonio/Texas opgehaald door mijn gastvrouw en daar de tijd van mijn leven gehad. Er zijn zo'n 80 mensen van het forum geweest en het voelde zo goed om die mensen die je alleen maar kent via een forum nu echt te zien.
Ik heb daar echt de tijd van mijn leven gehad en veel lieve, mooie mensen ontmoet. Met sommige van hen had ik via het forum al een hechtere band en één van hen was Brad. Brad is al 18 jaar samen met Steve en ze wonen op hun eigen property met uitzicht op vulkaan Mount St Helens. Vanaf de 1e keer dat ik foto's zag van die plek had het een enorme aantrekkingskracht op me en wilde ik er een keer heen. En ik wilde wat meer tijd met Brad door brengen, want gedurende de dagen in Texas was het gewoon te druk en te veel andere mensen. En met afscheid nemen beloofde ik Brad dat ik een keer bij ze langs zou komen.
Het jaar daarop kreeg ik een nestje met mijn witte herder en daar heb ik wat geld van apart gezet en af en toe schoot mijn belofte aan Brad door mijn hoofd heen en hij vroeg al een paar keer kom je nog deze kant op, je bent altijd welkom! En toen op een dag de knoop door gehakt, ik wist als ik het nu niet doe kom ik er nooit meer, dus geniet en doe het nu het nog kan!
Van Schiphol naar Portland, Oregon
Eerst gevraagd aan mijn vriendin Jacqueline of zij de honden weer kon hebben en toen dat geen probleem was, bij vriendin Debbie een ticket besteld en toen hoefde ik alleen nog maar te wachten tot het tergend langzaam augustus werd. Precies 1 week en 1 jaar later vertrok ik weer naar de USA. Afscheid van Jacq en haar gezin op Schiphol en toen op weg met US Airways. Een tussenstop op Philadelphia waar ik 4 uur moest wachten, werden er uiteindelijk 5 door vertraging, maar is een leuke vluchthaven met gezellige winkels, wel schreeuwend duur. Jammer, want ik zag prachtige Harley Davidson kleding.
Op de 2e vlucht had ik de mazzel dat de rij naast me leeg was en ik daar mocht gaan zitten en had 3 stoelen voor mezelf en kon zo naar buiten kijken en later even slapen. Uiteindelijk kwamen we om 21.30 op Portland airport aan, waar Brad en Steve al stonden te wachten. Het was super om Brad terug te zien en voelde meteen weer goed. Steve kende ik alleen van foto's maar een hug en dat zat wel goed! Het was een ritje van een half uur naar de property van Brad en Steve dat vlakbij een klein plaatsje ligt dat Amboy heet.
Thuis even acclimatiseren, ik was ondertussen al 24 uur onderweg met het tijdsverschil erbij en onder het genot van een heerlijk wijntje zitten kletsen en het huis bekeken. Prachtig gewoon en door Steven helemaal zelf gebouwd. Tegen 1 uur toch maar mijn bed opgezocht wat trouwens super was, heb in jaren niet zo lekker geslapen om 9 uur later wakker te worden met het geluid van hummingbirds (kolibries) op mijn terras.
Maandag, 20 augustus, excursie naar Lake Merwin - Washington
Na een uitgebreid ontbijt met de mannen op weg naar de bouwmarkt, want Steve was bezig met een nieuwe uitbouw aan het huis en had hout nodig. Niks geen bakstenen of beton daar, bijna alle huizen zijn van hout! Vandaar dat de energie er overal zo goed voelt! Nadat Brad en ik de truck hadden terug gebracht zijn we een rondje door de omgeving gaan doen. Vlakbij een kerkhof heb je er mooi uitzicht op Mount Tum Tum die we later ook van dichtbij nog hebben gezien, dan lijkt het al meteen minder hoog. Toen door gereden naar Ceder Kreek en Chris Mille waar een werkende watermolen staat. Nog in originele staat.
Op weg naar Lake Merwin kwamen we langs een ander property van Brad en Steve wat te koop staat met een allerliefst huisje erop, zou er zo kunnen gaan wonen haha. Laqué Merwin is prachtig en zo groot met smaragd groen water. Het bos is er overal bijna ondoordringbaar, hele hoge bomen bedekt met mos, maar via een pump weggetje kwamen we op een open plek uit waar Steven en Brad altijd gingen zwemmen. Nu maar niet gedaan, want pff dat water was koud, maar prachtig uitzicht. Bijna thuis kwamen we nog langs de 1e school van Amboy.
Thuis een biertje bij de bar gedronken aan het zwembad, wat een luxe en een genot! En na een tour over de property en een heerlijke maaltijd stortte ik compleet in en lag ik om 22.30 in mijn heerlijke bed. Om pas na 11 uur slaap weer wakker te worden, kan ook niet anders in zo'n heerlijk bed.
Brad en Steve moesten beiden werken vandaag; Steve werkt op een kwekerij en ontwerpt tuinen en Brad is sergeant bij de politie en heeft een team onder zich. Hij werkt in een buitenwijk van Portland. Samen geluncht nog waarna ik de rest van de dag voor mezelf had. We hadden deze maandag typisch Nederlands weer, regen dus! Na wat mailen met vrienden en internetten een duik in het zwembad genomen en toen het langzaam wat droger werd een rondje met hun hond Sadie over de property gedaan en wat foto's gemaakt.
Steve heeft verspreid over de property stenen statue's gemaakt die een spirituele betekenis hebben, vond ze helemaal geweldig. Steve en Brad hebben beiden een Keltische achtergrond en Steve heeft een Keltische meditatiecirkel gemaakt. De energie binnen in die cirkel is super. Ik liep naar binnen ging op die steen zitten en het was alsof een warme deken om me heen viel. En overal ligt en hangt mos aan en op de bomen. Die avond kreeg ik nog mail van Linda waar ik het jaar ervoor in Texas was geweest. Ondertussen is zij naar San Fransisco verhuisd en was ze op visite in Seattle bij andere forum vrienden. Linda besloot even (3 uur) van Seattle naar Amboy te komen om mij te zien! Dat was wel heel erg goed nieuws!
Dinsdag, 21 augustus al weer, time flies when you're having fun!!
Ik stond om 8.30 buiten met mijn kop thee te genieten van het uitzicht op Mount St Helens en hoorde ineens een bekende stem zeggen "Hi Conny"!! And there was Linda already, wow was zo goed om haar weer te zien. In het zonnetje heerlijk bij zitten kletsen en Linda kan er wat van: is net een waterval. Nadat Brad wakker werd hebben we wat foto gemaakt en zijn we naar Batte grond gereden, eerst met Sadie naar de dierenarts en toen geluncht. Na de lunch moest Brad naar zijn werk en hebben Linda en ik wat rond gekeken in Battle ground en foto's gemaakt van de longhorns en op de terug weg even gestopt bij de buffels voor foto's te maken, prachtige dieren!
Thuis hebben we nog een rondje over de property gemaakt en lekker chippie en dipie op bij het zwembad. Eind van de middag arriveerde Rob uit Seattle. Hem ken ik ook van het forum en hij zou me mee nemen de andere dag op een dagtocht naar Mount St Helens. Natuurlijk weer de onvermijdelijke meeting foto's. En toen was het al weer tijd om afscheid te nemen van Linda en na een laat avond eten zijn rob en ik op tijd ons bed in gedoken om de andere dag vroeg van start te kunnen gaan!
Lees verder: Reisverslag vakantie in America: Amboy - deel 2 »
Reizen - artikelen en links